Памер шрыфту
A- A+
Iнтэрвал памiж лiтарамі
Каляровая схема
A A A A
Дадаткова
Масштабирование фона

Раздзелы сайта

Галоўная

Малая Радзіма

Беларусь - мая Радзіма

Нарутовичи – Агро городок в Березовском районе. Расположен в 18 километрах от районного центра города Береза, 12 километрах от железнодорожной станции Береза-Картузская на линии Брест-Минск, 119 километрах от города Бреста, 266 километрах от города Минска, возле авто дороги Береза-Пружаны. 207 хозяйств, 566 жителей.

В этом году Нарутовичи отметили 460-летие со дня своего возникновения. Первыми владельцами фольварка Нарутовичи были Судевич Стефан Андреевич и его жена Александра Завитовских.

Существует две версии о возникновении названия Нарутовичи. Первая пошла от слов «на руте». Раньше на том месте, где теперь находится деревня были болота. На этих болотах росла рута. Когда начали строить деревню, так и назвали – деревня на руте. С того времени и называют Нарутовичи. С топонимической литературы происходит другая версия. Считается, что название деревни идет от имен, в основе которых лежит Балтская основа. ( nara-русалка,  naras- ныряние).

Черной волной прокатилась по нашей земле Великая Отечественная война, много людей погибло в то время. Так 15 июля 1944 года во время сражения возле деревни, помогая раненным советским солдатам, погиб 10-ти летний мальчик Саша. На месте, где погиб пионер, его мать посадила дикую грушу. И живет память о смелом пионере, потому что живет «Сашкина груша», как зовут ее в народе. В память о погибших на фронтах Великой Отечественной войны земляках, а также 73-ёх мирных жителей деревень Нарутовичи, Оницевичи, Ворожбиты, Пляховщина, в центре деревни Осовцы в 1963 году был поставлен памятник жертвам фашизма и землякам.

В нашем лесу, который окружает Нарутовичи, много ягод, грибов, медоносных и лечебных трав. Даже само по себе нахождение в нем, сбор его даров приносит людям большую радость, укрепляет здоровье и излечивает от многих болезней. Выезжая из деревни Нарутовичи в направлении деревни Песчянка, возле самой дороги среди сосен, белостволых берез и кустарников растут 3 черные березы-очень редкие деревья, очередная загадка природы.

В агро городке можно остановиться в уютных, красивых усадьбах, где вас встретят гостеприимные и сердечные хозяева, угостят блюдами Белоруской кухни. Так же можно познакомиться с нашими мастерицами и приобрести их вышивки или сделать заказ.

Наша деревня давно стала экономическим и административным центром. Ремонт и реставрационные работы последних лет изменили внешний облик центральной части. Очень красиво выглядит школа и детский сад, новому человеку они сразу бросаются в глаза. Административные и общественные учреждения: Бел почта, филиал Беларусь банка, сельский дом культуры и библиотека, комплексный приемный пункт Березовского ЖКХ, фельдшерско-акушерский пункт, здания ОАО Нарутовичи, сельскохозяйственный комплекс МТФ-600, столовая, 3 магазина «Идиллия», «Ромашка», «Товары повседневного спроса» дополняют современный рисунок Нарутович.

 

Нарутавічы  - аграгарадок у Бярозаўскім раёне. Размешчан у васямнаццаці кіламетрах ад раённага цэнтра горада Бярозы, дванаццаці кіламетрах ад чыгуначнай станцыі Бяроза-Картузская на лініі Брэст-Мінск, ста дзевятнаццаці кіламетрах ад горада Брэста, двухстах шасцідзесяці шасці кіламетрах ад горада Мінска, каля аўтадарогі Бяроза-Пружаны. Дзвесце сем гаспадарак, пяцьсот шэсцьдзесят шэсць жыхароў.

Сёлета Нарутавічы адзначылі чатырохсот шасцідзесяцігоддзе з дня свайго заснавання. Першымі ўладальнікамі фальварку Нарутавічы былі Судзевіч Стэфан Андрэевіч і яго жонка Аляксандра з Завітоўскіх.

Існуе дзве больш верагодныя версіі аб паходжанні назвы Нарутавічы. Першая пайшла ад слоў “на руце”. Раней на тым месцы, дзе зараз знаходзіцца вёска, былі балоты. На гэтых балотах расла рута. Калі пачалі будаваць вёску, так і назвалі – вёска на руце. З таго часу і называюць Нарутавічы. З тапанімічнай літаратуры вынікая другая версія. Лічыцца, што назва вёскі ідзе ад імён, у аснове якіх ляжыць балцкая аснова( nara– русалка,      naras – нырок, гагарка)

Чорнай навалай пракацілася па нашай зямлі Вялікая Айчынная вайна, шмат людзей загінула ў той час. Так 15 ліпеня 1944 года падчас бою каля Нарутавіч, дапамагаючы параненым савецкім салдатам, загінуў дзесяцігадовы хлопык Сашка. На месцы, дзе загінуў піянер, яго маці пасадзіла дзікую грушу. І жыве памяць аб смелым піянеры, бо жыве “Сашкіна груша”, як яе клічуць у народзе. На памяць аб загінуўшых на франтах Вялікай Айчыннай вайны земляках, а таксама сямідзесяці трох мірных жыхарах вёсак Нарутавічы, Аніцавічы, Пляхаўшчыны, Варажбіты  ў цэнтры вёскі Асаўцы ў1963 годзе быў ўстаноўлены помнік ахвярам фашызму і землякам.               

У нашым лесе , што акружае Нарутавічы, поўна ягад, грыбоў, меданосных і лекавых раслін. Нават, само па сабе знаходжанне ў ім, збор яго дароў прыносіць людзям вялікую радасць, спрыяе ўмацаванню здароўя і нават  вылечвае ад многіх хвароб.Праязджаючы з вёскі Нарутавічы ў бок вёскі Пясчанка, каля самай дарогі, сярод сосен, беластвольных бяроз і кустарнікаў растуць у нас  тры чорныя бярозы – вельмі рэдкія дрэвы, чарговая загадка прыроды.

У аграгарадку можна спыніцца ва ўтульных, прыгожых сядзібах, дзе вас прывецяць гасцінныя і сардэчныя гаспадары, пачастуюць стравамі беларускай кухні. Таксама можна пазнаёміцца з нашымі майстрыхамі і набыць іх вышыванкі ці зрабіць заказ.

Даўно наша вёска стала эканамічным і адміністратыўным цэнтрам. Рамонт і рэстаўрацыйныя работы апошніх гадоў змянілі знешні воблік цэнтральнай часткі. Вельмі прыгожа выглядаюць школа і дзіцячы садок, новаму чалавеку яны адразу кідаюцца ў вочы. Адміністратыўныя і побытавыя ўстановы: Белпошта, філіял Беларусбанка, сельскі дом культуры і бібліятэка, комплексны прыёмны пункт Бярозаўскай жыллёва-камунальнай гаспадаркі, фельдчарска-акушэрскі пункт, будынак адкрытага акцыянернага таварыства “Нарутавічы”, сельскагаспадарчы комплекс “МТФ - 600”, сталовая, тры магазіны (“Ідылія”, “Рамонак”, “Тавары паўседзённага попыту”) дапаўняюць сучасны малюнак Нарутавіч.

Narutowitschi ist eine Agro-Stadt in Bezirk Beresa. Sie liegt 18 km von der Kreisstadt Beresa, 12 km vom Bahnhof Beresa-Kartuzskaja Linie Brest-Minsk, 119 km von der Stadt Brest, 266 km von der Stadt Minsk, in der Nähe der Autostraße Beresa -Prushany. Hier sind 207 Haushalte, 566 Bewohner.    

In diesem Jahr feierten wir 460 Jahre seit der Gründung. Die ersten Besitzer des Ortes waren Sudewitsch Stephan Andreewitsch und seine Frau Alexandra Zawitovskich.

Es gibt zwei Versionen der Herkunft des Namens Narutowitschi. Die erste ging aus den Worten „auf der Ruta“. Früher waren hier die Sümpfe, wo jetzt das Dorf liegt.  In diesen Sümpfen wuchs „Ruta“. Als man das Dorf begann zu bauen, nannte so - ein Dorf auf der Ruta. Und seit dieser Zeit rief man Narutowitschi. In der toponymischen Literatur gibt es eine zweite Version. Der Name des Dorfes kommt aus den Worten, die auf der Grundlage von Balta basieren. (Nara-Meerjungfrau, naras- Tauchen).

Der Große Vaterländische Krieg fegte wie eine schwarze Welle über unser Land. Viele Menschen starben zu dieser Zeit. Am 15. Juli 1944 während einer Schlacht in der Nähe des Dorfes, starb 10-jährige Junge Sascha. Er half den verwundeten sowjetischen Soldaten. An der Stelle, wo ein Pionier starb, hatte seine Mutter Wildbirne gepflanzt. Und lebt die Erinnerung an den mutigen Pionier, weil „Saschkas Birne“ lebt, wie sie im Volksmund heißt. In Erinnerung an die Toten in den Großen Vaterländischen Krieg  und 73 friedlichen Dorfbewohner der Dörfer Narutowitschi, Onizewitschi, Woroshbity, Pljahovschtschina wurde im Dorfzentrum Osowzy im Jahr 1963  ein Denkmal für die Opfer des Faschismus und Landsleute errichtet.

In unserem Wald, der das Dorf umgibt, sind viele Beeren, Pilze, Honig und Heilkräuter. Das Sammeln bringt den Menschen viel Freude, stärkt die Gesundheit und heilt von vielen Krankheiten. Im Wald in Richtung des Dorfes Pestschanka, in der Nähe der Straße unter den Kiefern, Birken, wachsen drei schwarzen Birken. Sie sind sehr selten. Das ist ein weiteres Geheimnis der Natur.

In der Agro-Stadt kann man in den komfortablen, schönen Bauernhöfen anhalten, wo Sie die gastfreundlichen und herzlichen Gastgeber treffen können und Gerichte der belarussischen Küche behandeln. Sie können mit unseren Meisterinnen bekannt machen und ihre Stickerei erhalten oder sie bestellen.

Unser Dorf ist seit langem ein Wirtschafts- und Verwaltungszentrum. Die Reparatur und die Restaurierungsarbeiten in den letzten Jahren haben das Erscheinungsbild des zentralen Teils geändert. Sehr schöne Schule und ein Kindergarten fangen sofort in den Augen einer neuen Person. Verwaltungs- und öffentliche Institutionen: eine Post, Filiale der Belarus Bank, ein Dorfkulturhaus und eine Bibliothek, eine umfassende Sammelstelle für Wohnungs- und Kommunalwirtschaft von Beresa, medizinische und geburtshilfliche Zentren, das Gebäude von Narutowitschi, landwirtschaftlichem Komplex MTF-600, eine Speisehalle, 3 Geschäfte („Idylle“, „Kamille“, „Waren der täglichen Nachfrage“) ergänzen die moderne Zeichnung des Dorfes.